Guido of Arezzo, Guido Aretinus, Guido da Arezzo, Guido Monaco หรือ Guido D'Arezzo เป็นนักบวชและนักทฤษฎีดนตรีในยุคกลาง (Medieval era) เขาเกิดเมื่อปี ค.ศ. 991 หรือ 992 และถึงแก่กรรมหลังปี ค.ศ. 1033
Guido เป็นนักบวชในคณะเบเนดิกต์จากเมือง Arezzo ซึ่งเป็นเมืองศูนย์กลางของจังหวัดที่มีชื่อเดียวกัน เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้คิดค้นระบบบันทึกโน้ตดนตรีแบบสัญลักษณ์บรรทัดเส้น (Staff notation) ในสมัยใหม่ ซึ่งใช้แทนระบบการบันทึกโน้ตแบบตัวอักษรกรีก (Neumatic notation) ที่เป็นของเดิม งานเขียนของเขาที่ชื่อ Micrologus ถูกเขียนขึ้นในช่วงปี ค.ศ. 1025 หรือ ค.ศ. 1026 นั้นมีอิทธิพลเป็นอย่างสูงต่อการพัฒนาการประสานเสียงหลายเสียง (Polyphony) จังหวะที่เป็นอิสระ (Rhythmic independence) ที่ประสานเข้ากับท่วงทำนองที่เป็นอิสระ (Melodic independence) และผนวกเสียงร้องหลายแนวตั้งแต่ 2 ทำนองหรือมากกว่าในทำนองเพลงเดิมๆ ที่เรียบง่าย นับเป็นทฤษฎีทางดนตรีชิ้นที่สองซึ่งเป็นที่แพร่หลายมากที่สุดชิ้นหนึ่งในยุคกลาง ถัดจากงานเขียนของ Boethius (ค.ศ. 480–524 หรือ 525) นักปรัชญาชาวโรมในยุคกลางในศตวรรษที่ 6
ช่วงแรกนั้นเขาเป็นนักบวชอยู่ที่สำนักสงฆ์ที่ปอมโปซา (Pomposa) แถบชายฝั่งทะเลอะเดรติก (Adriatic) ใกล้กับเมืองเฟอรารา (Ferrara) ทางตอนเหนือของอิตาลี ขณะที่อยู่ที่นั่นเขาได้สังเกตเห็นความยากลำบากของนักร้องที่ต้องจดจำเพลง Gregorain Chant (เพลงศาสนาดั้งเดิมที่มีระดับเสียงเดียว มีเพียงทำนองแต่ไม่มีเสียงประสาน) จึงได้คิดค้นวิธีการสอนเพลงร้อง (Chant) ให้กับนักร้องประสานเสียงเพื่อที่จะได้เรียนรู้ในระยะเวลาอันสั้น ซึ่งมันได้กลายเป็นวิธีที่ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็วในแถบทางตอนเหนือของอิตาลี แต่วิธีการของเขาได้สร้างความไม่พอใจให้กับพระคนอื่นๆในโบสถ์ เขาจึงต้องย้ายไปยังเมือง Arezzo ที่เมือง Arezzo นั้น เขาได้พัฒนาวิธีการสอนใหม่ๆ เช่น การเขียนบรรทัด 5 เส้น (Staff notaion), Solfeggio (ต้นกำเนิดของบันไดเสียง โด-เร-มี ซึ่งแต่ละคำดึงมาจากพยางค์แรกของวลีเพลงทั้ง 6 ในบทกวี Hymn, Ut queant laxis ) ซึ่งอาจจะมีรากฐานมาจากงานในสมัยแรกๆ ของเขาที่เมืองปอมโปซา
นอกจากนี้ Guido ยังได้รับการยกย่องอย่างไม่เป็นทางการว่า เป็นผู้คิดค้นระบบบันทึกโน้ตแบบ Guidonian Hand ซึ่งเป็นเทคนิคช่วยจำโน้ตที่ใช้กันอย่างกว้างขวาง โดยการตั้งชื่อโน้ตให้สัมพันธ์กับส่วนต่างๆ บนมือของมนุษย์
ชื่อของ Guido of
